[zaloguj się]
[pdf]

DOBRORZECZEŃSTWO (3) sb n

Wszystkie samogłoski prawdopodobnie jasne.

Fleksja
sg
G dobrorzecżeństwa
L dobrorzeczeństw(e)m

sg G dobrorzecżeństwa (1). ◊ L dobrorzeczeństw(e)m (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Błogosławieństwo (kalka lat. benedictio) (3):
Zwrot: »przykaz(ow)ać pod dobrorzeczeństwem, stracenim dobrorzeczeństwa« [szyk zmienny] (2 : 1) : Pomni też ná roſkazánie oycá ſwego żeć pod ſtrácenim dob[r]orzecżeńſtwá przykazał tobie áby pocżeſność moię chował HistRzym 31; Namileyſzy Synu/ [...] przykázuięć pod poſluſzeńſtwem/ y dobrorzecżeńſtwem mym/ ábyś po mey śmierći ſzedł po kroleſtwách HistRzym 90, 91.

Synonim: błogosławieństwo.

Cf DOBRORZECZENIE

LW