[zaloguj się]
[pdf]

DOBYWAJĄCY (2) part praes act impf

o jasne; -a- : -å- BudBib (1 : 1).

Fleksja

G pl dobywających (2).

Sł stp: dobywając s.v. dobywać, Cn, Linde brak.

Wyjmujący z pochwy, obnażający (broń); walczący (2):
Wyrażenie: »dobywający miecza« = bojownik (2): á poległo ich/ ſto y dwádzieśćia tyſięcy mężow (marg) dobywaiących miecżá (–) boiownych [educentium gladium]. BudBib Iudic 8/10, I 144d marg.

Cf DOBYWAĆ

SB