« Poprzednie hasło: DOCHADZACZ | Następne hasło: [DOCHCIEWAĆ SIĘ] » |
DOCHADZAĆ (5) vb impf
Prawdopodobnie o jasne; pierwsze a pochylone.
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | dochådzå |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | dochådzali |
subst | dochådzały |
praes 3 sg dochådzå (1). ◊ praet 3 pl m pers dochådzali (2). subst dochådzały (2).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
- 1. Zbliżać się, docierać do kogoś (2)
- 2. Badać, dociekać (1)
- 3. Odbywać się, dochodzić do skutku (2)
1. Zbliżać się, docierać do kogoś [kogo, czego] (2): A gdyż iego dochadzáli rzekł Strángwiley: Witay krolu wielki HistRzym 21v; bo dla leniſtwá ták to wſzyſtko bárzo krádną/ iż tego y połowicá niedochadza śiłá goſpodarzow. GostGosp 162.
2. Badać, dociekać [czego] (1): thedy káżdéy wody [...] ieſli ſą Ciepliczné/ pilno dochadzáli/ wárząc/ deſtilluiąc/ y rozmáitych przypraw vżywáiąc Oczko 11.
3. Odbywać się, dochodzić do skutku [tylko z przeczeniem] (2): ROki Ziemſkié Sędomirſkié [...] dla Wiéców/ któré ná ten czás były złożoné/ niedochadzáły SarnStat 724, 723.
Formacje pochodne cf CHODZIĆ.
JZ