[zaloguj się]

DOCHADZAĆ (5) vb impf

Prawdopodobnie o jasne; pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 dochådzå
praet
pl
3 m pers dochådzali
subst dochådzały

praes 3 sg dochådzå (1).praet 3 pl m pers dochådzali (2). subst dochådzały (2).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Zbliżać się, docierać do kogoś [kogo, czego] (2): A gdyż iego dochadzáli rzekł Strángwiley: Witay krolu wielki HistRzym 21v; bo dla leniſtwá ták to wſzyſtko bárzo krádną/ iż tego y połowicá niedochadza śiłá goſpodarzow. GostGosp 162.
2. Badać, dociekać [czego] (1): thedy káżdéy wody [...] ieſli ſą Ciepliczné/ pilno dochadzáli/ wárząc/ deſtilluiąc/ y rozmáitych przypraw vżywáiąc Oczko 11.
3. Odbywać się, dochodzić do skutku [tylko z przeczeniem] (2): ROki Ziemſkié Sędomirſkié [...] dla Wiéców/ któré ná ten czás były złożoné/ niedochadzáły SarnStat 724, 723.

Formacje pochodne cf CHODZIĆ.

JZ