Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOCHODNY

Następne hasło: DOCHODZENIE »

DOCHODZĄCY (2) part praes act impf

Oba o jasne.

Fleksja

sg
n	N	dochodząc(e)

pl
L		dochodzących

sg n N dochodząc(e) (1). ◊ pl L dochodzących (1).

Sł stp s.v. dochodzić, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. W funkcji pass.: dostępny (1)
2. Dochodzący do skutku, odbywający się; tu z przeczeniem (1)

1. W funkcji pass.: dostępny (1): Expositus, Wyſádzony/ ut expositus Solibus locus Mieyſce ze wſzech ſtrón od słońcá dochodzące. Mącz 310d.

2. Dochodzący do skutku, odbywający się; tu z przeczeniem (1): przyſtawáiąc do Conſtituciiéy Séymu Lubelſkiégo Anni 1569. niektórym Woiewództwam Wielgopolſkim/ o tychże Rokách propter legalia impedimenta niedochodzących vchwalonéy SarnStat 735.

Cf DOCHODZIĆ