« Poprzednie hasło: DOCHODZĄCY | Następne hasło: DOCHODZIĆ » |
DOCHODZENIE (25) sb n
Oba o oraz pierwsze e jasne; koncowe e z tekstu nie oznaczającego -é. (Cn e pochylone).
sg | |
---|---|
N | dochodzeni(e) |
G | dochodzeniå |
D | dochodzeniu |
A | dochodzeni(e) |
L | dochodzeniu |
sg N dochodzeni(e) (3). ◊ G dochodzeniå (10). ◊ D dochodzeniu (4). ◊ A dochodzeni(e) (2). ◊ L dochodzeniu (6).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
dochodzenie czego, kogo [w tym: dochodzenie czego przez co (1), czym (1), na kim (1), czym na kim (1)] (21 : 2): W dochodzeniu á otrzymániu dźiedźictwá/ niemáſz áni ma być żadney roznoſći między mężczyzną/ á żeńſkim plemieniem. GroicPorz gg2; ModrzBaz 85, 141; ále ſtárſzé Státuty około dochodzenia zbiegłych kmieći przez áreſtowánia w mocy záchowamy [sed antiquiora, de repetendis fugitiuis kmethonibus, sine arestatione, in robore conferuamus JanStat 1089] SarnStat 664, 659. Cf »dochodzenie prawem«, »bronienie i dochodzenie«.
dochodzenie na kogo (2): vkrzywdzonému mieſczáninowi [...] facultas dochodzenia ná gwałtowniki ma bydź táka/ iáka ſzláchćicowi ex iuris qualitate ſłużyć zwykłá. SarnStat 504, 962.
»dochodzenie długu« (2): Spoſob dochodzenia długu ná przezyſkánym dłużniku. GroicPorz oo, q4v.
»dochodzenie krzywd« (5): Tóż téż miáſto Kroſno [...] porownywamy z drugimi miáſty głównémi Koronnémi w dochodzeniu krzywd gwałtownych SarnStat 1050, 504, 962, 1049, 1183.
»dochodzenie prawem« (1): Sectio etiam dicitur Iuris persecutio qua utuntur sectores, Dochodzenie práwem yákiey winy ná kim. Mącz 377b.
»dochodzenie sprawiedliwości« (5): LibMal 1533/177v; Ten Porządek zdał mi ſye być bárzo potrzebny/ ku wiadomoſći [tych] [...] y poddánym ku dochodzeniu Spráwiedliwoſći ſwey ſądownym poſtępkiem GroicPorz C2, A4; Manus iniectio dicitur quoties non expectata iudicis authoritate rem nobis debitam vindicamus Calep. Gwałtowne dochodzenie ſpráwiedliwośći ſwoyey. Mącz 209a; SarnStat 1195.
Cf DOCHODZIĆ
JZ