![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOCIĄĆ | Następne hasło: DOCIĄGAN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOCIĄGAĆ (4) vb impf
W inf docięgać; w pozostałych formach dociągać.o oraz a jasne.
Fleksja
| inf | docięgać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | dociągåm | |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | dociągali |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | -by dociągåł |
inf docięgać (1). ◊ praes 1 sg dociągåm (1). ◊ praet 3 pl m pers dociągali (1). ◊ con 3 sg m -by dociągåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w. s.v. dociągnąć.
Znaczenia
- 1. Dokładnie napinać (1)
- 2. Dochodzić, domagać się (2)
1. Dokładnie napinać; attrahere, pertendere Cn (1): Po vmieiętnośći tedy z broniámi/ chcę to mieć żeby [dworzanin] z łuku dobrze ſthrzelał/ pięknie ſtał zá nim/ dociągał/ y miał dobrą rozrywkę GórnDworz Ev.
2. Dochodzić, domagać się; pertendere Mącz [czego, komu] (2):
dociągać czym (1): Disceptare armis de controversiis, Ręką ſpráwiedliwośći ſobie docięgáć. Mącz 90a, 445c.
Zwrot: »sprawiedliwości sobie dociągać« (2): Gdźie żydowié opuśćiwſzy vrząd ſami ſobie. ſpráwiedliwośći dociągali MurzNT 21; Mącz 90a.
Formacje pochodne cf CIĄGNĄĆ.
Cf DOCIĄGAN, DOCIĄGANIE
JZ