[zaloguj się]

DOCIRPIEĆ (1) vb pf

Fleksja

inf docirpieć.

stp, Cn brak, Linde ten sam przykład: docierpieć.

Wycierpieć całkowicie [czego]:
Zwrot: »docirpieć ostatka«: po ſmierći nędznych żywotow náſzych/ mieli pomágáć nędznym á vpádłym duſzam náſzym/ iuż nam powiedáiąc o cżyścoch/ iż tám oſtátká doćirpieć mamy RejPos 163v.

Formacje pochodne cf CIERPIEĆ.

JZ