[zaloguj się]

DOCISNĄĆ (5) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf docisnąć
praet
sg
3 f docisnęła
conditionalis
sg
3 m by docisnął

inf docisnąć (2).fut 3 sg dociśni(e) (1).praet 3 sg f docisnęła (1).con 3 sg m by docisnął (1).

stp, Cn notuje, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów) i XVIII w.

1. Wywrzeć nacisk fizyczny; przycisnąć, przygnieść (tu: w przen) [kogo w co] (1): iż gdzye kogo prawdá ſwięta iáko zły podkład w lube mieyſce doćiśnie/ iuż ſie káżdy o to pilnie ſtára/ iákoby y rádámi ſwemi/ y káżdemi pilnoſciámi ſwemi zácierał á zátłacżał ią iákoby mogł RejPos 323.
2. Wywrzeć nacisk psychiczny (4):
a. Przymusić [kogo] (2):

docisnąć do czego (2): iż go áż niewola doćiſnęłá do tego/ toż ſie dopiro rzućił s ſpráwámi ſwoiemi do Páná ſwoiego. RejPos 244. Cf docisnąć do czego czym.

docisnąć do czego czym (1): A ták miárą á trzeźwoſcią/ iáko nas Piotr s. vcży/ trzebá go iáko oſtrogámi do tego doćiſnąć/ áby nie vſtąpił w tey omylney drodze tego tu nędznego żywotá ſwego RejPos 185v.

b. Dokuczyć, zgnębić [w tym: kogo w czym (1)] (2): ale też temu pewnie wierzemy [...] żeby [ci, którzy w nierządzie potyli] tak radzi widzieli dobre, jakoby ich w niwczem ten porządek o ktorego nazad wrocenie dawno a zawsze prosimy, nie docisnął Diar 67, 68.

Formacje pochodne cf CISNĄĆ.

Cf DOCIŚNIENIE, DOCIŚNIONY

JZ