« Poprzednie hasło: DOCISNĄĆ | Następne hasło: DOCIŚNIENIE » |
DOCISNĄĆ SIĘ (17) vb pf
sie (16), się (1).
o jasne.
inf | się docisnąć |
---|
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | -byś się docisnął |
inf się docisnąć (14). ◊ fut 2 sg się dociśniesz (1). ◊ 1 pl się dociśniemy (1). ◊ con 2 sg m -byś się docisnął (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
docisnąć się kogo (1): Wżdyć ſie kogo doćiſniemy czo zboże przedaią RejJóz M.
docisnąć się do kogo (3): A cij niemogli ſie dociſnątz do iezuſa dlá ludu wielkiégo OpecŻyw 43; RejPos 184v; SkarŻyw 472.
cum inf (1): Drudzy płácżą czo ſie nie mogą kęſá chlebá doćiſnąć ſobie kupić RejZwierc 59v.
Ze zdaniem celowym (1): A nędznicżek drugi przed zbytki twemi nie może ſie doćiſnąć/ áby ſobye doſtáć mogł párteki chlebá ku żywnośći twoiey. RejPos 192.
docisnąć się kogo (2): Azaſz ſie nie chwieią w tey trzćinie rozmáite burdy/ kłopoty/ roſterki/ vćiſki/ á nieſpráwiedliwośći/ kthore przekażáią á zátrudniáią lud Boży/ iż nie mogą práwie poznáć áni ſie doćiſnąć Páná ſwoiego. RejPos 10v, 169.
docisnąć się do kogo (3): O wielkaſz thu pociechá może być tym/ ktorym ten wſzechmogący Pan/ nie obiáśniwſzy ich wielkiemi rozumy/ wielkiemi náukámi/ racżył im dáć poznáć á doćiſnąć ſie do ſwiętego Boſtwá ſwoiego. RejPos 288, 184v, 209.
docisnąć się ku czemu (1): żebyſmy ku zapłáćie zwierzchniego wezwánia Bożego z wielką pilnością doćiſnąć śie niemieli. KuczbKat 140.
Formacje pochodne cf CISNĄĆ SIĘ.
JZ