[zaloguj się]
[pdf]

DODAWANIE (6) sb n

o jasne, pierwsze a pochylone, drugie jasne; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N dodåwanie
G dodawaniå
I dodåwanim
L dodåwaniu

sg N dodåwanie (1). ◊ G dodawaniå (1). ◊ I dodåwanim (3). ◊ L dodåwaniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Dawanie, udzielanie (6):
a. O dobrach materialnych; dostarczanie, zaopatrywanie (sprawianie, aby ktoś miał); suppeditatio Mącz, Cn; praebitio, subministratio, subministratus, suffectio, suppeditatus Cn [w tym: czego (3)] (5): Mącz 434d; iáko był zbudował Sálomon dwá domy/ to ieſt dom Páńſki/ y dom Krolewſki: zá dodawanim Hiry Krolá Tyrſkiego drzewá Cedrowego/ y Iodłowego/ y złotá ná wſſyſthko kczemu było potrzebá Leop 3.Reg 9/10; Ták kmiotek dodawánim żywnośći/ ták żołniérz ſzáblą/ ták kápłan náuką Rzeczypoſpolitéy ſłużyli. OrzJan 50.

W charakterystycznym połączeniu: dodawanie żywności.

Wyrażenie: »dodawanie potrzeb« (1): A záś gody ſtroili/ zá dodawánim wſſech potrzeb od Krolá [Comessabantur autem omnibus ab rege necessariis donati]/ áż do cżternaſtego dniá Leop 3.Mach 6/36.
W przen (1): Z ktorego [z Chrystusa] wſzytko ćiáło zgodnie złożone y ſpoione będąc/ przez wſzytkie ſtáwy ſpołecznego dodawánia [per omnem iuncturam subministrationis]/ wedle dźielnośći káżdego członká podług miárki ſwey/ czyni wzroſt ćiáłá ku zbudowániu ſámego śiebie w miłośći. WujNT Eph 4/16.
b. Wyrażenie, które można zastąpić rzeczownikiem odczasownikowym utworzonym od tematu jego dopełnienia: »dodawanie ratunku [komu]« = ratowanie (1): nie odſtępuyże odemnie Iezu/ w pokázowániu łáſki twey nędznym ludźiom/ y dodawániu rátunku twego mizerny [!] Adámowym potomkom y wygnáńcom LatHar 241.

Cf DODAWAĆ

HJ