![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DOGODZIĆ SIĘ] | Następne hasło: [DOGOLIĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOGOIĆ (1) vb pf
Fleksja
inf dogoić.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Znaczenia
Zagoić, uleczyć do końca [czego]: Gdyż to ieſt obycżay wſzytkich dobrych lekárzow opátrzywſzy ránę ábo wrzod [...] dawa mu też potym rádę/ náukę/ y plaſtry/ cżymby potym on cżłowiek miał ſobie dogoić rány oney ſwey RejPos 327v.
Formacje pochodne cf GOIĆ.
BZ