[zaloguj się]
[pdf]

DOGRZEŚĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja
inf dogrz(e)ść sie

[inf dogrz(e)ść sie]. ◊ 1 pl fut dogrz(e)bi(e)my sie.

Sł stp, Cn brak.

1. Dotrzeć, dostać się do jakiegoś miejsca; tu: wiosłując dopłynąć:
W przen:
Zwrot: »dogrześć się do brzegu«: O moy miły Pánie iákoż ſie nas wiele nurza w tym ſrogim morzu ſwiátá tego [...] Ale ieſli nam nie będzyeſz podawał miłoſierney ręki rátunku á wſpomożenia twego/ [...] pewnie ſie nam bárziey ochynąć á ledwe ieſliże ſie dogrzebiemy do brzegu ſwego. RejPos 245.
2. [Zgłębić, pojąć:
Zwrot: »dogrześć się rozumkiem«: Tymći ſie wſzyſcy niewiernicy gorſzą/ iż cżego nędznym rozumkiem ſwym ogárnąć nie mogą/ temu wierzyć niechcą. Ale ſłuchay ſzalony Odſzcżepieńce/ ktory [...] niechceſz więcey wierzyć/ iedno cżego ſie możeſz dogrześć nędznym rozumkiem ſwoim. WujPosN 1584 28 (Linde).

Synonim: 2. ogarnąć.]

Formacje pochodne cf GRZEŚĆ SIĘ.

BZ