[zaloguj się]
[pdf]

DOJŹRZEĆ SIĘ (3) vb pf

dojźrzeć się (2) GostGosp, doźrzeć się (1) Oczko.

Zawsze sie.

o jasne, e pochylone.

Fleksja
inf dojźrzeć sie

inf dojźrzeć sie (2); -éć (1), -(e)ć (1). ◊ fut 3 sg dojźrzy sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. dojrzeć.

Zatroszczyć się, zadbać (zwłaszcza: o siebie i o swoje sprawy) (3): bo tego źli Vrzędnicy y Włodárze nie bacżą: á po roſkazániu máło/ kto ſie ſam nie doyźrzy. GostGosp 108; Pan/ Káſztelan/ Ziemiánin/ y káżdy ták vbogi iáko y bogáty doyźrzeć ſie ma: bo by nawiętſza rzecż/ vpádnie/ gdy około niey nierząd GostGosp 148.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): a wątpić nietrzebá/ że to ſzláchetné ieſt lékárſtwo [picie wody leczniczej]/ iedno iáko w inſzych wſzyſtkich/ ták w tém doźrzéć ſye potrzebá/ áby ćiáło przedtém lékárſtwy/ y ſyropy/ dobrze przepuſzczóné było Oczko 21.

Formacje pochodne cf 1. ŹRZEĆ.

BZ