![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOKŁAŚĆ | Następne hasło: DOKOŁATAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[DOKOŁATAĆ vb pf
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | dokołatała |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | dokołatåno | |||||
praet 3 sg f dokołatała. ◊ impers praet dokołatåno.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.
Znaczenia
Dotłuc; tu w przen [komu]: gdźie ták im Moſkwá dokołátáłá/ iż od onych ośmi tyśięcy ludźi ledwie ich zoſtáć mogło pułtrzećiá tyśiącá. BielKron 1597 630 (Linde).
dokołatać czym: Iużći było tę broń [argument o sakramencie] w kázániu wydárto/ y dokołátanoć nią dobrze/ á wżdy ſię znią znowu porywaſz. ŁaszczWiecz 84 (Linde).
Formacje pochodne cf KOŁATAĆ.]
SB