« Poprzednie hasło: DOKOŃCZYĆ | Następne hasło: DOKOŃCZYWAĆ » |
DOKOŃCZYĆ SIĘ (39) vb pf
sie (22), się (17).
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o jasne.
Fleksja
inf | dokończyć się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | dokończył się | m pers | |
f | dokończyła się | m an | ||
n | dokończyło się | subst | dokończyły się |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | było dokończyło się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by dokończył się | m pers | by dokończeli się |
n | by dokończyło się | subst |
inf dokończyć się (6). ◊ fut 3 sg dokończy się (5). ◊ 3 pl dokończą się (3). ◊ praet 3 sg m dokończył się (3). f dokończyła się (4). n dokończyło się (6). ◊ 3 pl subst dokończyły się (8). ◊ plusq 3 sg n było dokończyło się (1). ◊ con 3 sg m by dokończył się (1). n by dokończyło się (1). ◊ 3 pl m pers by dokończeli się (1) ComCrac.
Sł stp s.v. dokończyć, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Ukończyć się; wypełnić się; być zakończonym; compleri, consummeri, finiri, perfici PolAnt (39): á przeto ſnadz nigdy chwáłá iego dokończyć ſie niemoże. RejPs 99v; ComCrac 12v; Diar 76; A gdy ſię dokończyły ofiáry palone [eum complevisset facere holocaustum]/ rzekł Iehu ſłużebnym y rotmiſtrzom BibRadz 4.Reg 10/25, Num 34/9, I 446a marg, 3.Esdr 6/28, 4.Esdr 3/23, 6/43; A tu ſie iuż dokończyły pirwſze Kſięgi Kroniki wſzytkiego ſwiátá. BielKron 137v, 91v, 145, 208, 211, 222v (10); RejAp 139, 155; A iż ſie thu dokońcżyło iáko tháko zá ſwiętym wſpomożeniem iego/ niechay będzye pochwalono wiecżnie ſwięthe imię iego RejPos Ooo5, 247v, Ooo5; Weyrzał Nawysſzy ná cżáſy pyſzne ktore ſię oto dokońcżyły [et ecce finita sunt] BudBib 4.Esdr 11/44, 2.Par 29/28, 3.Esdr 4/51, 4.Esdr 14/8 [9], 14/25 [26]; A tu ſię iuſz dokończył rod Xiążąt Litewſkieh z Herbu Kitauruſſa StryjKron 365, 120, 411; GórnRozm G2v; ActReg 55.
Szereg: »wypełnić się a (i) dokończyć się« [szyk 3:1] (4): RejAp 86; Támże tho iáwnie głoſem ſwoim Boſkim obwołáć racżył/ iż ſie iuż wſzythko w nim było wypełniło y dokońcżyło RejPos 157, 21; gdy ſię wypełni cżás wieku onego/ á gdy ſię dokońcży [usque quo compleantur tempora saeculi]/ wrocą ſię zwięzienia ći ktorzy zacnie pobuduią Ieruzalem BudBib Tob 14/7.
a. Rozstrzygnąć się, być załatwionym (1): coza intentia iego iest iakoby się ta sprawa dokonczyc mogła ActReg 79.
Synonim: wypełnić się.
Formacje pochodne cf KOŃCZYĆ SIĘ.
SB