[zaloguj się]
[pdf]

DOKUPOWAĆ SIĘ (6) vb impf

sie (4), się (2).

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf dokupować się
indicativus
praes
pl
3 dokupują się
praet
pl
1 m pers dokupowali(s)my się
3 m pers dokupowali się
conditionalis
sg
3 m by się dokupowåł

inf dokupować się (1). ◊ praes 3 pl dokupują się (1). ◊ praet 1 pl m pers dokupowali(s)my się (1). ◊ 3 pl m pers dokupowali się (1). ◊ con 3 sg m by się dokupowåł (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w. s.v. dokupić się; poza tym XIX w.: dokupywać się.

Zabiegać o co, zdobywać co za pieniądze, za pomocą przekupstwa, z trudem nabywać; pretio acquirere, pretium iterum atque iterum augendo emere, pretium inter emendum augere Cn [czego] (6): KochJez A4v; KochEp A3; Wodę właſną náſzę zá pieniądze piliſmy/ y drew náſzych dokupowáliſmy ſie PowodPr 10.

dokupować się u kogo (2): iż cżárnokſiężnicy do nich przychadzáli/ [...] chcąc ſie v nich dokupować ſpráwy á mocy onego ogniá ſwiętego. RejAp 113v; iż ſię ná ten cżás/ Biſkupi Rzymſcy/ v Ceſárzow ordinácyey dokupowáli. NiemObr 60.

W przen (1): Ale też nie tego pokoiu źiemſkiego ſwieckiego [doznawają] [...] choćiaż ſie go pod cżás drogo dokupuią. CzechRozm 113.

Formacje pochodne cf KUPIĆ.

Cf DOKUPOWANIE SIĘ

BZ