[zaloguj się]
[pdf]

DOLEGŁY (2) part praet act

Fleksja

A pl subst dol(e)gł(e), dol(e)gl(e)jsz(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. w innym znaczeniu s.v. dolegliwy.

Dotyczący, obchodzący kogoś; naglący, palący; doniosły, ważny (2): gdyż nas więcżſze doległośći od złotego iábłká Korony Węgierſkiey dolegáią [...]/ A ták dla Páná Bogá wſtąpmy w dolegleyſze rzecży nie wſzcżynáiąc tákowych/ ktore ſie od brátá náſzego Kurfierſtá tu pocżęły BielKron [3323]v.
Szereg: »pilny a doległy« (1): opuściwszy też pilne na ten czas a doległe potrzeby państw onych Diar 20.

Synonimy: pilny, ważny.

Cf DOLEC

KN