![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (DOŁĘŻNOŚĆ) | Następne hasło: DOŁKOWACIEĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOŁĘŻNY (1) ai
Fleksja
N pl subst d(o)łężn(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Zdolny do sprostania czemuś, sprawny, silny:
W przen: Coż mam rzecz/ ieſli śmiáły Smyſł/ troki niezwyćiężne/ Ná moy kárk włożył/ co mi moc zábráły? Ach/ że nie ták dołężne/ Zeby w drogách twych [bożych]/ mogły być potężne. GrabowSet G3.
Cf NIEDOŁĘŻNY
BC