[zaloguj się]

DOŁOMAN (3) sb m

dołoman (1), dołaman (1), dołuman (1); dołoman RejRozpr; dołaman : dołuman Calep (1:1).

Teksty nie oznaczają ó; a pochylone.

Fleksja

N sg d(o)ł(o)mån (3).

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Ubiór męski sięgający najczęściej do kolan, z wąskimi rękawami, zapinany na guzy, u bogatszych szyty z drogich tkanin wełnianych, jedwabnych lub lity srebrem i złotem; chimastrum, poderis Calep (3): Chimastrum ‒ Suknia podſzytą, dołumąn na zime. Calep 188b; Poderis ‒ Zupan vel dołaman. Calep 816a.
Przysłowie: Ale tám rzadko bywa pan Gdzie rządzi/ czuha dołoman RejRozpr Iv.

Cf DOŁOMA

BC