« Poprzednie hasło: DOMA | Następne hasło: [DOMACOWAĆ SIĘ] » |
DOMACAĆ SIĘ (23) vb pf
się (12), sie (11).
o oraz oba a jasne.
inf | domacać się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | domacåł się |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się domacåł |
inf domacać się (17). ◊ praet 3 sg m domacåł się (1). ◊ fut 3 sg domacå się (1). ◊ 1 pl domacåmy się (1). ◊ 3 pl domacają się (2). ◊ con 3 sg m by się domacåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.
domacać się czego (21): RejPos A6; Nie trudno domácáć ſię przycżyn ták wiela złego [non est difficile investigare causas tot calamitatum]: ktore trzebá było przypomnieć tu w tey roſpráwie o Hetmánie. ModrzBaz 116; ActReg 165; Domácáć ſię w téy mierze prawdy/ nie máiąc zwłaſczá piſmá przed ſobą żadnégo/ trudna rzecz ieſt. KochCz Bv; KlonWor 39. Cf domacać się czego u kogo; czego czym; czego po czym; czego w kim; Fraza.
domacać się czego u kogo (1): bo iesli co ich wezmę z Intraty mąm kędy vkazać y wnet się tego domacaią vmnie y v dzieci moich ActReg 165.
domacać się czego czym (4): RejAp 137v; CzechRozm 85; Ale te rzecży ták wielce á znácżnie ſą ſproſne/ że śię ich rękomá y nogámi domácáć może [ut palpari manibus pedibusque possit] ModrzBaz 6v; CzechEp 311.
domacać się kogo, czego po czym (2): KromRozm III Q3v; A tu ſię káżdy po Herbie może domácáć ſnádnie przodkow ſwoich. StryjKron 542.
domacać się czego w kim (1): SZcześliwy/ komu nie przyczetł pan wády/ Ani ſye żadnéy w nim domácał zdrády. KochPs 44.
W charakterystycznych połączeniach: domacać się prawdy (2), zdrady; domacać się nogami, palcem, rękoma (3).
Formacje pochodne cf MACAĆ SIĘ.
SB