| « Poprzednie hasło: MACAĆ | Następne hasło: MACAJĄCY » |
MACAĆ SIĘ (1) vb impf
Oba a jasne.
Fleksja
| inf | macać się | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| pl | ||
| 1 | macåmy się | |
inf macać się. ◊ [praes 1 pl macåmy się.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
1. [Dotykać; tu przen: stwierdzać na własnej skórze, doświadczać [czego]: zostawił wszystkich nas miedzy wilki w tak wielkim niebezpieczeństwie, które jawnie widziemy, a nie tylko widziemy, ale macamy się go? PismaPolit 628.]
2. Rozmyślać, dociekać [o czym]: nye náſſá rzecż/ o thym wyele ſie mácáć. GliczKsiąż Dv
Formacje współrdzenne cf MACAĆ.
Cf MACAĆ
ZZa