[zaloguj się]
[pdf]

DOMAGANIE (6) sb n

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; tekst nie oznacza é.

Fleksja
sg
N domåganie
I domågani(e)m

sg N domåganie (4). ◊ I domågani(e)m (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: domaganie się s.v. domagać się.

Żądanie, dopominanie się; ambitio, appetitio Modrz (6):

domaganie czego (5): Ná oſtátek ieſt gadká o tem/ iesli/ á poki/ domagánie ſławy/ w cżłowieku Krześćijáńſkiem ma być chwalone. ModrzBaz 55v. Cf »domaganie urzędow«.

Wyrażenia: »domaganie urzędow« [szyk zmienny] (4): Domagánie tedy vrzędow ma być práwem zákazáne [Ergo ambitio legibus prohibenda est] ModrzBaz 74v, 43v, 55v, 95.

»uporne domaganie« (1): A ták zda ſię iákoby tu [1.Reg 8/7] Bog dawał znáć/ że tá władność Krolewſka/ więcey zá vpornym domagániem byłá otrzymána [improbitate petitorum extortam]/ niżli słuſznym ſpoſobem vproſzona. ModrzBaz 75v.

Synonimy: upraszanie, żądanie.

Cf DOMAGAĆ SIĘ

SB