« Poprzednie hasło: (DOMAGAĆ) | Następne hasło: DOMAGAJĄCY » |
DOMAGAĆ SIĘ (117) vb impf
domagać się (116), domahać się (1) Calep 395b.
się (69), sie (48).
o oraz końcowe a, jasne; w inf i fut złożonym z inf -a- (11), -å- (3); -å- KochOdpr, SkarKaz; -a- : -å- Mącz (3 : 1); w pozostałych formach -å- (87), -a- (3); -å- : -a- MurzNT (2 : 1), SkarŻyw (5 : 1), NiemObr (3 : 1).
inf | domagać się | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||||
praes | |||||||
sg | pl | ||||||
1 | domågåm się | domågåmy się | |||||
2 | domågåsz się | domågacie się | |||||
3 | domågå się | domågają się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś się domågåł | m pers | |
3 | m | domågåł się | m pers | domågali się |
n | subst | domågały się |
fut | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | będę się domåg(a)ł | m pers | |
2 | m | będziesz się domågåł | m pers | |
3 | m | będzie się domågåł | m pers | będą się domågać, domågać się będą |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | domågåłbych się | m pers | byśmy się domågali |
3 | m | by się domågåł | m pers | by się domågali |
f | by się domågała | m an |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
domågåno się | ||||||
participia | ||||||
part praes act | domågając się |
inf domagać się (15). ◊ praes 1 sg domågåm się (3); -åm (1), -(a)m (2). ◊ 2 sg domågåsz się (2). ◊ 3 sg domågå się (12). ◊ 1 pl domågåmy się (4); -åmy (3) OrzQuin, OrzJan, SkarKaz, -ąmy (1) OrzRozm. ◊ 2 pl domågacie się (2); -acie (1) SkarJedn, -åcie (1) BibRadz. ◊ 3 pl domågają się (22). ◊ praet 2 sg m -ś się domågåł (1). ◊ 3 sg m domågåł się (16). ◊ 3 pl m pers domågali się (15). subst domågały się (1). ◊ fut 1 sg m będę się domåg(a)ł (1). ◊ 2 sg m będziesz się domågåł (1). ◊ 3 sg m będzie się domågåł (1). ◊ 3 pl m pers będą się domågać (2), domågać się będą (3); domågać się będą KochOdpr; będą się domågać : domågać się będą LibLeg (2 : 2). ◊ con 1 sg m domågåłbych się (1). ◊ 3 sg m by się domågåł (5). f by się domågała (1). ◊ 1 pl m pers byśmy się domågali (1). ◊ 3 pl m pers by się domågali (1). ◊ impers domågåno się (2). ◊ part praes act domågając się (5); -ając (4), -åjąc (1) ModrzBaz.
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
domagać się czego (102), kogo (7): LibLeg 10/71v, 11/27v; Bende ſię tego domagał By mu ſendza ſtanać kazał RejKup y7, y7; MurzNT Luc 11/29; KromRozm III M7, P5v; KrowObr 28v [2 r.], 146, 254; BibRadz Ex 10/11; OrzRozm O2 marg; BielKron 412; Omnium rerum cupido languescit cum occasio est, Wſziſtkich rzeczi chćiwośći lenieyą gdy máyą prziczinę/ to yeſt nie ták ſie bárzo tego zwykli ludzie domágáć co ſie ym łatwie może ſtáć. Mącz 183d, 47a, 230d [2 r.]; CzechRozm 132v, 198; Lecż káráć winą tego/ ktoby ſię domagał tákiey álbo iákiey inákſzey przyśięgi [qui vel exigat vel det iusiurandum]/ [...] niegodźi ſię ModrzBaz 87, 6, 39v, 43v, 46, 55v (14); rzecży ſię nieprzyſtoyney domagaſz/ á prożno tego prágnieſz/ cżegoć nigdy nie dozwolą SkarJedn 185, 182; KochOdpr A3v; SkarŻyw 238, 318, 319, 354, 487; NiemObr 7, 42; ZapKościer 1584/49, 1586/64v [2 r.]; Goſpodarz pomniąc ná Niedzielny zaránek/ [...] nie był rad tákim gośćiom/ y niechćiał im dáć cżego ſię domagáli WerGośc 229; Wyrok náſzym nie kmyśli/ przedśię go trzymáią/ Ale ſye Niemcy czegoś więcéy domagáią. KochProp 9; OrzJan 38, 87 [3 r.], 106; LatHar +8; Przeczże narod ten znáku ſię domaga [signum quaerit]? WujNT Mar 8/12, s. 97, 148, 152, 397 [2 r.]; Przytym zá megóż wieku bywáłá Conſultátia: ieſliże Kśiążę Pruſkié należy do obiéránia Królá, czego ſie on domagał SarnStat 1143, 3v [2 r.], 906. Cf domagać się czego od kogo; czego u kogo; czego czym; czego na kim; Zwroty.
domagać się czego od kogo (4): ModrzBaz 44v; StryjKron 547; OrzJan 109; Drudzy záśię kuſząc/ domagáli ſię znáku od niego z niebá. WujNT Luc 11/16.
domagać się czego u kogo (8): Leop Luc 11/16; OrzRozm R2v; OrzQuin Z3; v Krolá ſię y S. Dunſtáná domagáli tego/ co byli vtráćili SkarŻyw 511; ZapKościer 1584/49; ReszPrz 92; Y wyſzli Pháryzeuſzowie/ y poczęli ſię z nim gádáć/ domagáiąc ſię v niego znáku z niebá WujNT Mar 8/11; SkarKaz 419b.
domagać się czego czym (2); Mącz 263c; ábyſmy niepotrzebnych rzeczy/ proznymi/ zbytnimi á wydwornymi ſłowy ſię nie domagáli. WujNT 26.
domagać się czego na kim (4): LibLeg 10/70, 11/26; ktho chćiał widzenie ſwoie powiádał/ domagáiąc ſie tego ná Krolu/ áby ich ártykułom [..,] Exekucyą vcżynił BielKron 423v; OrzQuin B2.
cum inf (1): Oto ſzatán [...] domágáł śię podśiáć wás iako pſzęnicę MurzNT Luc 22/31.
Ze zdaniem dopełnieniowym (4): BiałKat 133v; ná oſtátek domagáli ſię áby y nowy ich Miſtrz záraz według powinnośći przyſięgę hołdu vczynił. StryjKron 722; NiemObr 13, 59.
»gwałtem się domagać« (1): Co X.P. vcżynić vśiłuie/ gwałtem ſię tego domagáiąc NiemObr 13.
»przez miecz domagać się« (1): Ze Graekowie Heleny nie tylko przez poſły/ Ale náwet y przez miecż domagáć ſię będą. KochOdpr C.
»(nie)upornie się domagać« = improbe ambire, improbe petere a. rapere Modrz (8): A zaż nie vpornie téy plagi domagamy ſye v Bogá? OrzQuin Z3, B2; CzechRozm 186v, 246; Bo ludźie chćiwośćią vrzędow zápaleni/ vpornie ſię ich domagáią ModrzBaz 55v, 74, 75v; ActReg 129.
»urzędu się domagać« = munia capessere Mącz [szyk zmienny] (10): Mącz 35c; Plato mowi y Cicero powtarza/ że nędzna rzecż ieſt domágáć ſię vrzędow ModrzBaz 43, 19, 39, 44v, 45, 74, 134; BielRozm 8; Smieią ſię [oni] vrzędu ták niſkiego y wzgárdzonego [...] bez wſtydu domagáć SkarKaz 458a.
»wolnośći się domagać« = libertatem capessere Mącz (3): Mącz 35c; Tego gdy Moyżeſz niechćiał/ ále ſie práwey wolnośći ze wſzytkiemi domagał: Phárao z ocżu im iść kazał. SkarŻyw 480; SkarKaz 44a.
»upominać i domagać się« (1): Miał Cieklinski to roskazanie abysię vsilnie vpominał, y vpornie d omagał [!] ostatniego responsu ActReg 129.
»sprawiedliwości domagać się [u kogo]« (1): y wedle ktorego práwá/ ſpráwiedliwoſći ſwey v zwierzchniego Páná álbo vſędźiego ſwego domágáć ſye máią. GroicPorz av.
Synonimy: pragnąć, prosić, upominać się, żądać.
Formacje pochodne cf MOC.
Cf DOMAGAJĄCY, DOMAGAJĄCY SIĘ, DOMAGANIE
SB