[zaloguj się]
[pdf]

DOMATOR (2) sb m

domator (1), domatur (1); domator CiekPotr; domatur StryjKron.

Oba o prawdopodobnie jasne, a pochylone.

Fleksja
pl
N domåtorowie
G domåtur(o)w

pl N domåtorowie (1). ◊ G domåtur(o)w (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.

Człowiek nie znający świata, ignorant (2): A iżem iuſz niżey niepodobność v Domaturow vroſłą dla dálekośći drogi żeglowánia Włochow wty ſtrony dowodnie roſtrząſnął StryjKron 71; Iáko żyw w woyſzce nie był, y dobytey ſzáble Przećiw ſobie nie widźiał [...]. Ludźi mężnych zaſługi przed pánem pokątnie Tłumią domatorowie. CiekPotr 78.

SB