[zaloguj się]
[pdf]

[DOMĘCZYĆ SIĘ vb pf

Fleksja

inf domęczyć się.

Sł stp, Cn brak.

Wymóc mękami, wymusić [czego (po przeczeniu) na kim]: Zeno ná mękach ſobie ięzyk zębámi vſtrzygnął/ y Fáláriuſowi miedzy ocży plunął/ dawáiąc mu znáć/ że ſię ná nim nicżego domęcżyć niemiał. CiceroKosz H4v (Linde).

Formacje pochodne cf MĘCZYĆ SIĘ.]

AKtt