![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [DOMIESZCZAJĄCY] | Następne hasło: DOMIESZCZONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOMIESZCZENIE (4) sb n
Tekst nie oznacza ó oraz é; o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w domieścić).
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| G | domieszczeniå |
| A | domieszczenie |
sg G domieszczeniå (2). ◊ A domieszczenie (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. domieścić.
Doprowadzenie, obdarzenie, dostąpienie (tylko w formułach modlitewnych) [czego] (4): rácż nam to miłośćiwie dáć/ áby przez Swiąt docżeśnych obchodzenie/ ziednáliſmy ſobie wiekuiſtych rádośći domieſzcżenie. LatHar 359.
Wyrażenie: »chwały wiekuistej domieszczenie« (3): Ziednay mi [...] miłe w Pánu Bogu moim Synu twoim/ záſnienie/ á potym ſkázitelnym żywoćie/ chwały wiekuiſtey pewne y weſołe domieſzcżenie. Amen. LatHar 40, 460, 471.
Synonim: dostąpienie.
Cf DOMIEŚCIĆ
SB