[zaloguj się]

DOMITRĘŻYĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut domitręży.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Przemarnować, spędzić na próżnowaniu [czego]:
Zwrot: »swego świata domitrężyć« = przemarnować życie: Drugi záſię będzie thák niedbáły że záſpi á zápije wſzytki cżáſy ſwoie/ [...] A potym gdy iuż nie máſz nic/ álbo zdechnie/ álbo ſie ná lutni gráć vcży/ á ták ſwego ſwiátá iáko táko domitręży. RejZwierc 100v.

Formacje pochodne cf MITRĘŻYĆ.

SB