[zaloguj się]
[pdf]

DOORAĆ (2) vb pf

Prawdopodobnie oba o jasne (tak Cn), a jasne.

Fleksja
inf doorać
con praet
sg
1 m bych był dooråł

inf doorać (1). ◊ con praet 1 sg m bych był dooråł (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Dokończyć orania, zorać do końca; finire arationem Cn [czego] (2): (marg) Przemyſl Czeſkie Kſiążę. (‒) A to oránie moie ktorego mi nie daćie dooráć/ wiedzćie pewnie/ bychći był tey niwy doorał nigdyby byłá Cżeſka źiemiá głodu nie vznáłá. BielKron 319.

Formacje pochodne cf ORAĆ.

LZ