[zaloguj się]
[pdf]

DOPEŁNIENIE (5) sb n

Fleksja

N sg dopełnieni(e) (5).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. dopełnić.

Uzupełnienie, wypełnienie braku; complementum, supplementum Mącz (5): Complementum. Nápełnienie/ Dopełnienie. Mącz 304c; Supplementum. Dopełnienie/ Doſipánie. Mącz 304d.

dopełnienie czego (1): WujNT 530 cf Szereg.

Szereg: »pomnożenie i dopełnienie« (1): ſpráwiedliwośći pomnożenie y dopełnienie/ pochodzi z vczynkow á nie z ſámey wiáry WujNT 530.
Przen: Urzeczywistnienie, spełnienie [czego] (1): Nie ſámá wiárá ma być w nas/ ále y miłość/ ktora ieſt wſzytkich cnot dopełnienie. WujNT 673.
a. Listwa, obramowanie [czego] (1): Náwyſz iego [ołtarza] był łokieć/ y łokieć na ſſerzą/ á dopełnienie iego [et definitio eius] áż do kráiu iego/ w około dłoń iedná Leop Ez 43/13.

Synonimy: dołożenie, pomnożenie, skończenie.

Cf DOPEŁNIĆ

LZ