[zaloguj się]
[pdf]

DOPEŁNIĆ (6) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf dopełnić
praet
pl
3 m pers dopełnili
conditionalis
sg pl
1 m m pers by(s)my dopełnili
3 m by dopełnił m pers

inf dopełnić (1). ◊ fut 3 sg dopełni (1). ◊ praet 3 pl m pers dopełnili (1). ◊ con 3 sg m by dopełnił (1). ◊ 1 pl m pers by(s)my dopełnili (1). ◊ part praet act dopełniwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Dodać do pełna; uzupełnić, wypełnić braki; doprowadzić do końca; supplere Mącz; efficere, perficere Calag (5): Dopełnić. Dorobić. Dogotowáć. Perficere, efficere. Calag 542a; ábyſmy was oglądáli/ y dopełnili [et compleamus] czego nie doſtáie wierze wáſzey. WujNT 1.Thess 3/10.

dopełnić czego (4): Pogránicżni thwoi ktorzy ćie [Tyrze] budowáli/ dopełnili kraſy twoiey [impleverunt decorum tuum] Leop Ez 27/4; Si foetura gregem suppleverit, Ieſli przipłodek trzody dopełni/ To yeſt yeſli ták wiele będzie przipłodku yáko máciorek. Mącz 304d; tedy ty záſię opuſtoſzone mieyſcá oſádzi [Pan] narody ludzkiemi [...] A ták iżby co rychley dopełnił tych oſiádłośći ſwych/ nie tylko przez piſmá/ [...] ále ſam ocżywiſcie sſtąpić racżył RejPos 329v; CzechEp 105.

Przysłowie: wywrocą teraz Loikowie pogáńſką filozofią wſzytko ná nice/ [...] áż/ dobrawſzy y dopełniwſzy miárki ſwey/ ſámi potym będą wynicowáni CzechEp 105.

Synonimy: dobrać, dogotować, dokonać, dokończyć, sprawić.

Formacje pochodne cf PEŁNIĆ.

Cf DOPEŁNIENIE, DOPEŁNIONY

LZ