[zaloguj się]
[pdf]

DOPIĆ SIĘ (2) vb pf

się (1), sie (1).

o jasne.

Fleksja
inf dopić się

inf dopić się (1). ◊ fut 3 sg dopije się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XIX w.

Przez pijaństwo dojść do czegoś; doznać czego złego przez pijaństwo; ex vino aegrotare Cn [czego] (2): Bodayże wam [...] mili pijánice/ [...] Krzywé nogi ná ſtárość/ nie obrotnéy ſzyie Króm klątwy/ kto będźie żyw/ ſnádnie ſye dopije. KochPieś 21.

dopić się czym (1): Ledwie par kilka w dźieiách opiſano/ Któré zá práwé przyiaćiły miáno. A my ſię tego piwem dopić chcemy? Záprawdę lekce przyiáźń ſzácuiemy. KochPij C3v.

Formacje pochodne cf PIĆ.

LZ