Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOPLĄTAĆ SIĘ

Następne hasło: DOPŁACENIE »

DOPŁACAĆ (2) vb impf

o oraz oba a jasne.

Fleksja

inf	dopłacać

imperativus
	sg
2	dopłacåj

inf dopłacać (1). ◊ imp 2 sg dopłacåj (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. dopłacić.

Znaczenia

Dodawać pewną sumę do zapłaty, uzupełniać zapłatę (2)

Dodawać pewną sumę do zapłaty, uzupełniać zapłatę [komu] (2): na Terminy w pierwſzim kupie brzmiące pozwolili Hanuſowi Wierzbięćie wyplacać albo doplacać iako na kazdy dzięń S. Marćina. ZapKościer 1580/17; á domá Sternikom po groſzy 15. dopłácay GostGosp 90.

Formacje pochodne cf PŁACIĆ.