« Poprzednie hasło: [DOPŁONIĆ] | Następne hasło: DOPOBIJAĆ » |
DOPŁYNĄĆ (10) vb pf
o jasne.
inf | dopłynąć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | dopłynęła |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | byś dopłynął | m pers | |
3 | m | m pers | by(s)my dopłynęli |
inf dopłynąć (3). ◊ fut 2 sg dopłyni(e)sz (3). ◊ praet 3 sg f dopłynęła (1). ◊ con 2 sg m byś dopłynął (1). ◊ 3 pl m pers by(s)my dopłynęli (1). ◊ part praet act dopłynąwszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XIX w.
dopłynąć kogo (1): Albo gdy kto tonie á drugi go dopłynąwſzy/ chociay będzie zacnieyſzy/ zá łeb go z oney żáłoſney ſmierći wywlecże RejZwierc 99v.
dopłynąć czego (1): Potym gdy kępę bogińſką ominieſz/ NOWEGO ábo Nayburgu dopłynieſz. KlonFlis G3v.
dopłynąć czego (1): Wſzytkimbyć ſie nam ochynąć/ Chcemyli brzegu dopłynąć. RejZwierc Av.
dopłynąć do kogo czego (5): iżeś iuż nápoły w tę łodkę wſiadł/ w kthorey ſie bierzeſz dopłynąć do niego [Boga] RejZwierc 176v, 127, 127v, 180; SkarKaz 639b.
»dopłynąć do portu« (3): Byś do końcá dopłynął do portu onego [raju]/ Gdzie maſz wdzięcżnie vżywáć weſela wiecżnego. RejZwierc 180, 127, 127v.
Formacje pochodne cf PŁYNĄĆ.
KN