[zaloguj się]
[pdf]

DOPRAĆ (4) vb pf

o jasne.

Fleksja
impersonalis
praet dopråno

fut 3 sg dopi(e)rze (2). ◊ impers praet dopråno (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Obić kogo mocno, spuścić lanie; caedere, contundere, converberare, defloccare lumbos alicuius, talos defringere, virgis despoliare, defigere colaphis in terras, caput alicui diminuere a. mitigare, dolare, excutere, exercere, exterere, extundere, invitare, mactare, obtundere, occidere, pectere aliquem pugnis, percutere, perdere, praelumbare fustibus, pulsare, tundere Cn (4):
Zwrot: »kijem [komu] doprać« (4): Klął ie biſkup o to ále mu powiedzyeli/ iż iuż zá to ćięſką pokutę przyięli/ gdy im kijem doprano BielKron 420v [idem WerGośc 220]; Przy roboćie Vrzędnik/ [...] Ládá z iákiey przycżyny/ kijem mu dopierze. BielSat D4v [idem BielRozm 31]; WerGośc 220; BielRozm 31.

Formacje pochodne cf PRAĆ.

KN