[zaloguj się]
[pdf]

DOPROWADZENIE (3) sb n

Oba o, a oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
sg
G doprowadzeniå
L doprowadzeniu

sg G doprowadzeniå (2). ◊ L doprowadzeniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przeniesienie, zaniesienie; odwiezienie; odstawienie (3): Woiewodá do gránic źiemie będźie go [oskarżonego] powinien doprowádźić: który od czáſu doprowádzenia Woiewodzégo [qui á tempore conductus palatini JanStat 627] przez Rok źiemi Króleſtwu obywátelóm żadnych ſzkód czynić niema SarnStat 156 [idem] 242.
W przen [czego] (1): aby [...] y ony drugie ſłowá ſwe vważyć [ks. kanonik mógł] [...] o do prowádzeniu [!] przez Micháłá ś duſze Moiżeſzowey do Ráiu CzechEp 99.

Cf DOPROWADZIĆ

BZ