« Poprzednie hasło: (DOROZUMIEĆ) | Następne hasło: DOROZUMIEJĄCY » |
DOROZUMIEĆ SIĘ (7) vb pf
sie (6), się (1).
Oba o jasne, e pochylone.
inf | dorozumiéć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | dorozumi(a)ł się |
inf dorozumiéć się (4); -é- (1), -(e) (3). ◊ praet 3 sg m dorozumi(a)ł się (1). ◊ fut 3 sg dorozumi(e) się (1). ◊ part praet act dorozumiåwszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
dorozumieć się czego (2): SarnUzn F8v; A żeby to ták było/ łácno ſye káżdy tego dorozumiéć może. GrzepGeom O4v.
Ze zdaniem dopełnieniowym [że (2), co (1)] (3): GórnDworz N4; Mąż [...] potym dorozumiawſzy ſye co było/ ſpytał iéy KochWz 136; aczytał go [list] zwielką pilnoscią dwokroć [!] dorozumiał się ze miał bydz wykład tegolista domnie ActReg 127.
Formacje pochodne cf ROZUMIEĆ SIĘ.
KN