[zaloguj się]
[pdf]

DOŚLEPIĆ (12) vb pf

o jasne; teksty nie oznaczają e.

Fleksja
inf doślepić
praet
sg
3 m doślepił
impersonalis
con -by doślepiono

inf doślepić (8). ◊ fut 3 sg doślepi (2). ◊ praet 3 sg m doślepił (1). ◊ con impers -by doślepiono (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z tych samych przykładów).

Uczynić niezdolnym do rozpoznania prawdy, zupełnie zaślepić (12):

doślepić kogo: Chybáby cie pan Bog iáwnie doſlepić raczył/ iákoz thego wiele bywa zá niewdzięcznoſciámi ludzkiemi/ ktorzy niechcą nic dbáć na ſwięte vpominánie iego RejZwierc 126v.

Zwrot: »doślepić oczu, oczy« = claudere oculos Vulg [aluzja do tekstu biblijnego Is 6/10] [szyk zmienny] (10 : 1): tákowym omylnikom Pan owſzem obiecował záwżdy doſlepić ocżu ich/ iż będą widzieć iáſną á ſzcżyrą prawdę Páńſką/ á nie zrozumieią iey. RejAp 43v, 5, 44v, 128v, 132, 198v (8); A niewiernym/ á tym kthorzy nic niedbáią/ áni ſie przypátruią dziwnym ſpráwam ſwiętego Boſtwá iego/ owſzem obiecał do końcá doſlepić y ocży y rozum ich. RejPos 191v; RejZwierc 70, 259v.

Formacje pochodne cf ŚLEPIĆ.

Cf DOŚLEPION

JZ