[zaloguj się]

DOŚLEPION (1) part praet pass pf

Fleksja

N pl subst n (praed) doślepiony.

stp, Cn, Linde brak.

Nieczuły, całkowicie niewrażliwy, ostatecznie zaślepiony:
Wyrażenie: »doślepiony oczy« [aluzja do tekstu biblijnego Is 6/10]: Ale kto o to nic nie dba/ nie ſie o tym nie pyta/ powiáda Pan/ iż y tá trochá co miał będzie odiętá od niego/ á będą do końcá doſlepiony ocży iego. RejAp 69v.

Cf DOŚLEPIĆ

JZ