[zaloguj się]

DOWIAREK (1) sb m

Fleksja

N pl dowi(a)rkowie.

stp, Cn, Linde brak.

Człowiek łatwowierny: K temu ſą [rnłodzieniaszkowie] wielcy dowiarkowie/ ábowiem z niedoſtatku doświátczenia w rzecżach/ wſzyſtko cokolwiek słyſzą wierzą być rzecż prawdzywą KwiatKsiąż C3.

Cf NIEDOWIAREK

KN