[zaloguj się]

DOWIARSTWO (1) sb n

Fleksja

N sg dowiårstwo.

stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Wiara, ufność: [Mojżesz] tknął rozgą opoki nie wyſzłá/ áż drugi raz dotknął wyſzłá. Tu ſie okazáło nie práwe dowiarſtwo Moiżeſzowo z Aaronem/ bo wątpliwie mowił/ przeto nie weſzli do obiecáney zyemie. Zydowie piſzą/ iż Bog roſkazał ſłowem rzec opoce/ á Moiżeſz rozgą tykał/ przeto zárazem wodá nie ſzłá. BielKron 41v.

Cf NIEDOWIARSTWO

KN