[zaloguj się]
[pdf]

DOZNAWANIE (3) sb n

o jasne, pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
G doznåwaniå
I doznåwani(e)m
L doznåwaniu

G doznåwaniå (1). ◊ I doznåwani(e)m (1). ◊ L doznåwaniu (1).

Sł stp brak, Cn s. v. doświadczanie, Linde brak.

Doświadczanie, wystawianie na próbę, poddawanie próbie, próba; badanie, dociekanie, indagowanie; experientia, experimentum, expertio, exploratio, periclitatio, periculum, specimen, spectamen, tentamen, tentamentum, tentatio Cn (3): kuſzenia (marg) Al. doznawánia. (‒) mego [experimentum mei PolAnt; tentationem meam Vulg] [...] nie zgárdziliśćie BudNT Gal 4/14 marg.

W połączeniu szeregowym (1): Lecz my rozumu/ náuką pilnośćią/ ſłuchániem/ doznawániem/ nábywáć muśim. SkarKaz 45b.

Szereg: »doznawanie abo opowiedanie« (1): A w tym doznawániu ábo opowiedániu bywaią [członkowie społeczności] pytáni/ á cżęſtokroć też/ á zwłaſzcżá prośći/ bywáią o wſzyſtkich Artykulech wiáry Krześćiáńſkiey naucżáni WujJudConf 223v.

Cf DOZNAWAĆ

KN