Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DROBNIUCHNO

Następne hasło: [DROBNIUCZKI] »

DROBNIUCHNY (7) ai

o jasne.

Fleksja

sg
m	N	drobniuchny	n	N
	G			G	drobniuchn(e)go
	A	drobniuchny		A
	I	drobniuchnym		I

pl
A	subst	drobniuchn(e)

sg m N drobniuchny (1). ◊ A drobniuchny (1). ◊ I drobniuchnym (1). ◊ n G drobniuchn(e)go (1). ◊ pl A subst drobniuchn(e) (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVII) ‒ XVIII w.

Znaczenia

Dem. i intens. od „drobny”
- 1. Rozdrobniony, złożony z wielkiej ilości jednakowych lub podobnych cząstek (2)
- 2. Mały, niewielki pod względem rozmiarów; minutulus (5)

Dem. i intens. od „drobny”:

1. Rozdrobniony, złożony z wielkiej ilości jednakowych lub podobnych cząstek (2): Albo darn/ któryby był Sytem [= sitem ‘rodzaj trawy’] drobniuchnym przeroſły. Strum M2.

Wyrażenie: »drobniuchny proch« (1): A gdy tho wſſyſtko [rzeczy wonne] w drobniuchny proch [in tenuissimum pulverem] ſtłucżeſz Leop Ex 30/36.

2. Mały, niewielki pod względem rozmiarów; minutulus, minutissimus, perminutus Cn (5): CZąbr ieſth ziołko niewielkie/ liſthecżki ma drobniuchne FalZioł I 143a, I 113d, 141c; Vesculus, Málućzki/ ſzczupluchny/ drobniuchny Mącz [489]d. Lecz kto wie iż z onego drobniuchnego źiarnká gdy ſię ná ſłońcu położy [...] rodźi ſię robaczek co iedwab z śiebie wije SkarKaz 84a.

Synonimy: 2. maluczki, szczupluchny.

ZZie