[zaloguj się]
[pdf]

DROBNIUCHNY (7) ai

o jasne.

Fleksja
sg
mNdrobniuchny nN
G Gdrobniuchn(e)go
Adrobniuchny A
Idrobniuchnym I
pl
A subst drobniuchn(e)

sg m N drobniuchny (1). ◊ A drobniuchny (1). ◊ I drobniuchnym (1). ◊ n G drobniuchn(e)go (1). ◊ pl A subst drobniuchn(e) (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVII) ‒ XVIII w.

Dem. i intens. od „drobny” (7):
1. Rozdrobniony, złożony z wielkiej ilości jednakowych lub podobnych cząstek (2): Albo darn/ któryby był Sytem [= sitem ‘rodzaj trawy’] drobniuchnym przeroſły. Strum M2.
Wyrażenie: »drobniuchny proch« (1): A gdy tho wſſyſtko [rzeczy wonne] w drobniuchny proch [in tenuissimum pulverem] ſtłucżeſz Leop Ex 30/36.
2. Mały, niewielki pod względem rozmiarów; minutulus, minutissimus, perminutus Cn (5): CZąbr ieſth ziołko niewielkie/ liſthecżki ma drobniuchne FalZioł I 143a, I 113d, 141c; Vesculus, Málućzki/ ſzczupluchny/ drobniuchny Mącz [489]d; Lecz kto wie iż z onego drobniuchnego źiarnká gdy ſię ná ſłońcu położy [...] rodźi ſię robaczek co iedwab z śiebie wije SkarKaz 84a.

Synonimy: 2. maluczki, szczupluchny.

ZZie