![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DUSZYCZKA | Następne hasło: DUŻ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[DUŚ sb m
Fleksja
V sg dusiu.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.
Żartobliwa, poufała forma zwracania się: duszka, kochaś: Owo we drzwi Pan Grzywá/ moy przyiaciél dawny/ Ná Seymikách y w kolech mądrą mową ſławny. [...] Służbá duśiu: iákoż tám/ kto tryumphy śpiewa? Kim tám wżdy/ iáko wcżorá/ lichotá powiewa? ŁaszczPogrom 14v.
Cf DUSZKA]
WG