[zaloguj się]
[pdf]

DWORACKI (1) ai

Fleksja

G sg n dworacki(e)go.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „dworak” ‘dworzanin’; właściwy dworzaninowi:
Wyrażenie: »dworackie szkołowanie« = nauka dobrych obyczajów i manier na dworze: rodzicy do dworu ſyny ſwe ná ćwicżenye oddawáyą/ áby tám byegłosći yákich á obycżáyow nábywáli/ [...] Nye ſprzećiwyam ſie że przy dworze ſą ćwieżenya. Ale chłopyętá co zá chwałę á ſlawę dobrą odnoſſą od ludzi s tego ſwego dworáckyego ſzkołowánya/ ty boże wyedz. GliczKsiąż H6v.

Cf DWORNY, DWORSKI

EZ