[zaloguj się]
[pdf]

DYCHAJĄCY (2) part praes act

a jasne.

Fleksja
sg
mNdychający fNdychającå
Ddychającemu D
Adychającego A

sg m N dychający (1). ◊ [D dychającemu.] ◊ [A dychającego.] ◊ f N dychającå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. dychać.

1. Wydychający z siebie, buchający, ziejący; dyszący (2): [y niekthorzy żywo ſię im doſtáli w ręce/ gdy nieprzyiaćielá práwie iuż nád ſwymi rámiony dycháiącego mieli/ y przed nim ſię zemknąć nie mogli BarlBaz 195 (Linde).]
Wyrażenie: »ogniem, płomieniem dychający« (1 : 1): Flammiuomus, Płomieniem dycháyący/ To yeſt/ Ten ktory płomieniem álbo ogniem rzyga/ Pozarziſty. Mącz 129c; Nie onáć to Chimerá ogniem dycháiąca GrzegRóżn O2.
2. [Oddychający: istota żywa; przen: Ale zamiaſt tych ludzi/ ktore Iehowá Bog twoy dáie tobie dziedzictwem/ nie daſz żyć żadnemu dycháiącemu. BudBib Deut 20/16 (Linde).]

Cf DYCHAĆ

WK, BC