« Poprzednie hasło: DYWINOWAĆ | Następne hasło: DYWIZYJA » |
DYWIZOR (1) sb m
Fleksja
G sg dywizora.
Sł stp, Cn, Linde brak.
mat. Liczba w dzieleniu, przez którą dzielimy; dzielnik [numerus divisor Łać śr; divisor – dzielnik, dzielca, po- dzielnik Mącz 91b; dzielca, dzielnik; przedzielacz, przedzielca ‒ divisor Cn]: Gdy frakta przydzie w połowiczę [...] Albo takież v diwiſora ieſt połowicza/ tedy podwoy obudwu/ fraktę y dziełnika/ á podwoxwſzi ie dziel ie przez czoby zeſzły obiedwie KłosAlg F2.
Synonimy: dzielnik, mianowacz.
JW