[zaloguj się]
[pdf]

DZIANET (6) sb m

dzianet (5), dzienet (1); dzianet OrzQuin, BielSat (2), BielRozm (2); dzienet RejZwierz.

a jasne, e pochylone; w dzienet e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg pl
N dzianét
A dzianéty
L dzianétoch

sg N dzianét (2). ◊ pl A dzianéty (3). ◊ L dzianétoch (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.

Piękny rasowy koń do jazdy wierzchem, rumak (z włos. giannetto) (6): Iuż śię wroćił do domu przywiodł dwa Dźiánety BielSat B3 [idem] BielRozm 12.
Zestawienie: »dzianet włoski« (2): Ali koń zwieśieł głowę choćia Dźiánet Wloſki/ Przetrwał go lichy Ruſak álbo wáłách Polſki. BielSat B3 [idem] BielRozm 12.
W przen (2): Boguſzowie [...] Ale nie Węgierſkiego/ to źrzobkowie ſtádá/ Ktorym grzywá od Putry/ párſzywieie rádá. Stoią ći zá Dzyenety/ z obycżáymi ſwemi/ Zeby mogli o zakład/ y w dwor puſzcżáć imi. RejZwierz 81v.
Szereg: »bedewija albo i dzianet« (1): niechay niewola w kámchach/ álbo y w złtogłowach [!] na Bedewiách/ álbo y ná Dźiánétoch hárdźie ieźdźi OrzQuin Q4v.

SB