![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DZICZEĆ | Następne hasło: DZICZYZNA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZICZEK (1) sb m
Fleksja
N sg dziczek.
Sł stp, Cn brak, Linde XIX w. w innym znaczeniu.
Dziki człowiek; tu prawdopodobnie faun lub satyr: PAſterz dzikiego mężá vłápił był w leſie/ Ze go ſobie okroćił bárzo w krotkim cżeſie. Vźrzał dzicżek á páſterz w mroz ná ręce chuchał/ A potym gdy káſzę iadł/ iż gorąca dmuchał. RejFig Aa3.
Cf DZIKI
SB