[zaloguj się]
[pdf]

DZIERLATKA (3) sb f

dzierlatka (1), derlatka (2), [dziurlatka]; dzierlatka SienLek; derlatka RejFig, CzahTr.

Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie e pochylone (tak Cn); pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg pl
N dérlåtka, None
A dérlåtkę dziérlåtki

sg N dérlåtka, [dziurlatka.] (1). ◊ A dérlåtkę (1). ◊ pl A dziérlåtki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVII(XVIII) – XVIII w.

zool. Galerita cristata Boie. (Rost); ptak wróblowaty z rodziny skowronków; alauda (cristata), cassita, galericus, galerita, avis galeritus Cn (3): RejFig Bb4; A gdy w kątnym ielićie bol/ Dźierlatki pieczone ieść SienLek 100v; [Galerita, ein Heubellerch. Pol. Dźiurladká Volck 245; Dźiurladká/ Alauda cassita Volck Eee4v. (Linde błędnie: dziurładka).]
Przen: Słabe stworzenie, słabeusz (1):

W przeciwstawieniu: »nie derlatka ale chłop« (1): To záś ma proſta rádá byś miał nayliżſzego Nieprzyiaćielá tedy nie wſpominay iego. Zle ná ſtronie przed ludźmi owſzem go wynaſzay/ Ze ieſt mężnym cżłowiekiem [...] Bo gdy ſię więc zetrzećie á gdyć ſię powinie/ Nogá [...] Tedy ćię nie derlatká ále chłop obáli/ Zá cżym więc twoie ſpráwy tákie kożdy ſchwali. CzahTr I4.

BZ