[zaloguj się]
[pdf]

DZIEWAĆ SIĘ (11) vb impf

sie (9), się (2).

e pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 dziéwå się dziéwają się
praet
sg pl
3 n dziéwało się subst dziéwały się

praes 3 sg dziéwå się (4). ◊ 3 pl dziéwają się (1). ◊ praet 3 sg n dziéwało się (5). ◊ 3 pl subst dziéwały się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Iter. od „dziać się”; zdarzać się, odbywać się, bywać, czynić się; fieri Modrz (11): ktore viiachanie oblandnie się zawzdi dziewalo ZapWar 1545 nr 2646; rzadko iey [Rzeczypospolitej] kto niezárwie á w poſługách iey więcey ſłow y márney á przemierzłey buty/ niż ſámego ſkutku. Dźiewáło ſie to pierwey ſkryćie/ ále iuż teraz iáwnie PowodPr 77.

dziewać się u kogo (1): á inákſzy wſzyſtek wiáry ſpoſób v niéktorych tám gdźie indźie ſye dźiewa OrzQuin K4v.

dziewać się z czego (2): thedy go yego Crolewſka M. przes myą dlathego V. C. M. poſlal aby sią V. C. M. kazal dovyedziecz sczyyego by ſzią dopuſczenya abo ſzwovolenysthva thy nayasdy do szyemye pana mego dzyevayą. LibLeg 7/32v. Cf Fraza.

dziewać się miedzy kim (1): iako też j prorocztwa inſze mogą być ku rozlicżnemu kończu wykładane/ czo ſie dźiewa miedży vcżonymi WróbŻołtGlab A4.

dziewać się nad kim (1): ábo iákie ſie ſrogie pomſty y nád krolmi y nád kroleſtwy rozlicżnemi o thy nędzne łzy ludzkie/ [...] dziewáły. RejZwierc 43.

dziewać się za czym [= przez co] (1): Co ſye zá właſnośćią wód tych więc dźiéwa. Oczko 13v.

dziewać się w czym (1): Bo coć ſię dźiewa w inſzych rzecżách/ to widźimy że y woyny przynoſzą/ iż [...] cżego Krolowie nábroią/ to ſię ná ludźi zwieźie. ModrzBaz 107v.

Fraza: »co się dziewało« [w tym: z kim (2), z czego (1)] (3): co ſie przed tym z inemi białemi głowámi dzyewáło RejPos 322; Abowiem pátrz co ſie s thych długich gniewow ná ſwiecie dziewáło RejZwierc 76, 249v.

Synonim cf DZIAĆ SIĘ.

Formacja współrdzenna cf DZIAĆ SIĘ.

BB